[0]=0=[0]=0=[0]=0=[0]=0=[0]
 
بنام آنکه میداند از کجا آمده ام و باز میداند که بکدام سو پروازم ادامه می یابد ...
 
 در جائی دوردست که شاهد ستارگان بودم و نام دیگری داشتم و
 
    اما ..
 
      درین قلمرو رنج و درد نام و نشان تازه ای دارم ؛
 
                                                     " عاشق "
 
بنام شاه بی کاخ فرعون زده و بنده نوازی که بزرگترین فرمانش اینست ؛
 
                                                  " عاشقانه دوستم بدار ، همچون خودم .."
 
بنام تمثال جاودانه عشق ،
 
بنام تکتاز دشت بی بدیل یغما برده از سکوت زیبانواز فریادگر تنهائی ،
 
بنام آن بی ادعا که قرون شاهد این بی ادعائیش بود تا من یک آن صدایش کنم !!!
 
ببین دلم چقدر تنگ شده که روبروت بشینم و حرفام یکی یکی که نه ! همشون یهویی یادم
 
بره و زبونم بند بیاد که چی میخواستم از ته دل بی کینه ام برات بگم !
 
حال عزیز دلم چطوره ؟
 
معلومه با کدوم جمله از دست بی ذوقم در رفتی که با طومار طومار لغت نمیتونم
 
آرومت کنم ؟!!!
 
چرا رحمِت منو به آتیشِ خودآزاری میندازه ؟
 
چرا باورم رنگبندی از نوع این بیدلان گرفته بدست و تورو بیداد میکنه ؟
 
آخه فدات شم ! چی گفتم که اینهمه باید درد گم شدنتو اونم تو ثانیه هائی که همیشه
 
مثل نفس بودی و رگهای امیدمو مملو از خون سرخِ سبزینه بودنت میکرد ، احساس کنم ؟!
 
بیا دورت بگردم !
 
بیا دردت به جونم !
 
بیا آیه "خودآ"ئی بودنم !
 
بیا احساس سرخ طپیدنم !
 
بیا نقشینه پر رونق دل ساده بی پیرایه ام !
 
بیا فریادترین آغوش تنهائیهام !
 
بیا آشوبگر بی پروای دل بیقراران دلدار !
 
بیا منتهای جاده های ییلاقی تنها باتو بودن !
 
بیا ابرک بیقرار دل طوفانخیزم !
 
میدونی چرا دارم اینطور صدات میکنم ! میدونی ، درسته ؟
 
پس منو لابلای این بی ترانه ها جا نذار ،
 
میخوام دوباره ، همونجوری ، واسه حتی یکباره دیگه ...
 
میخوام ببینمت ،
 
                   میخوام ببینمت ،
 
                                      میخوام ببینمت ،..
 
    [0]=0=[0]=0=[0]=0=[0]=0=[0]
 
دو روز در هفته ست که نسبت به آن هرگز نگران نیستم ؛
                                        دو روز بدون دغدغه و رها از بیم و هراس ؛
    یکی ازین روزها : "دیروز" است و روز دیگر : "فردا" .